Γενικές παθήσεις των ποδιών

Στην ενότητα αυτή θα αναφερθούμε και σε κάποια άλλα σοβαρά είδη παθήσεων, που συναντώνται συχνά ή λιγότερο συχνά, προκειμένου να δώσουμε σε κάθε επισκέπτη του site μας την δυνατότητα να ενημερωθεί για κάθε είδους πάθησης των άκρων που μπορεί να τον ενδιαφέρει.

Η συγκεκριμμένη δηλαδή ενότητα, αναφέρεται και δίνει πληροφορίες για παθήσεις που

αντιμετωπίζονται από την διεπιστημονική ομάδα του  "ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΔΙΟΥ" :

• Ποδίατροι

• Ορθοπαιδικοί

• Διαβητολόγοι

• Ενδοκρινολόγοι

• Δερματολόγοι 

• Αγγειολόγοι - Αγγειοχειρουργοί  

       καθώς και ιατροί άλλων ειδικοτήτων.

Τα κάτω άκρα είναι τα θεμέλια του ανθρώπινου σώματος. Στηρίζουν το σώμα όταν στέκεται, περπατάει ή τρέχει. Επίσης, προστατεύουν τη σπονδυλική στήλη, τα οστά και τα μαλακά μόρια από την καθημερινή επιβάρυνση που δέχονται. Τα πόδια είναι κατασκευασμένα από τρεις καμάρες, που προσφέρουν στήριξη και απορροφούν φορτία όταν βρίσκονται στην ιδανική τους κατάσταση. Η αδυναμία μιας ποδικής καμάρας να απορροφήσει φορτία, τα μεταφέρει στις άλλες δύο και αλυσιδωτά στις υπόλοιπες αρθρώσεις του σώματος και στην σπονδυλική στήλη. Οι Σταθεροποιητές της Σπονδυλικής Στήλης βοηθούν την πρόληψη και την θεραπεία αυτής ακριβώς της αλυσιδωτής αντίδρασης.
Συχνά κατηγορούμε την πολύωρη ορθοστασία, το περπάτημα ή τα στενά παπούτσια για τους πόνους στα πόδια µας. Αυτές είναι οι πιο απλές εκδοχές. O πόνος στα πόδια μπορεί να οφείλεται σε πολλές αιτίες, άλλες απλές και άλλες πιο σύνθετες. Ο µόνος κατάλληλος όμως για να τις ξεχωρίσει είναι πάντα ο γιατρός. Σε περιπτώσεις που ο πόνος κρατάει πάνω από 24 έως 48 ώρες θα πρέπει υποχρεωτικά να ελεγχθεί από αυτόν. Αν μάλιστα συνοδεύεται και από πρήξιμο, η επίσκεψη στον ειδικό πρέπει να είναι άμεση.    

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι κύριες αιτίες είναι συνήθως παθολογικές.

- Πρόβλημα στη σπονδυλική στήλη ή τη μέση. Σε αυτή την περίπτωση ο πόνος μπορεί να συνοδεύεται από μούδιασμα και κράμπες κυρίως κατά τη διάρκεια του ύπνου.

- Αγγειοπάθεια εξαιτίας αρτηριοσκλήρυνσης ή διαβήτη. Ο πόνος σε αυτή την περίπτωση παρουσιάζεται ύστερα από προσπάθεια (π.χ. περπάτηµα) και μοιάζει µε κράμπα.

- Διαβητική νευροπάθεια (επηρεασµός του νευρικού συστήματος από το διαβήτη) που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και πάρεση των νεύρων.

- Οστεοαρθρίτιδα όπου πρόκειται για καταστροφή του χόνδρου των αρθρώσεων, που οφείλεται σε ορθοστασία ή σε κληρονομικούς παράγοντες και μπορεί να εμφανιστεί στα ισχία και τα γόνατα.

- Ρευματικές νόσοι, όπως η ρευµατοειδής αρθρίτιδα ή ο λύκος, μπορεί να συνοδεύονται και από πόνους στα πόδια. Ουρική αρθρίτιδα, η οποία προσβάλλει κυρίως τις αρθρώσεις κοντά στα δάχτυλα (ποδάγρα).

- Αρθρίτιδα (φλεγµονή στην άρθρωση) που µπορεί να δημιουργηθεί μετά από λοίμωξη, π.χ. αμυγδαλίτιδα, προστατίτιδα, κολπίτιδα. Τενοντίτιδες, δηλαδή φλεγμονές των τενόντων συνήθως εξαιτίας της χρήσης χαμηλών και χωρίς τακούνι παπουτσιών (αχίλλειος τενοντίτιδα).

Συμπέρασμα : Οι παθήσεις που παρουσιάζονται στα πόδια μπορούν να διαχωριστούν σε 2 μεγάλες κατηγορίες.

Η πρώτη είναι οι ασθένειες που οφείλονται σε διαταραχές που δημιουργούνται στο ίδιο το πόδι στις οποίες περιλαμβάνονται ο κάλος, οι μύκητες, η παραμόρφωση δακτύλων, οι φουσκάλες, η δυσοσμία, οι πόνοι φτέρνας, το στραμπούληγμα, τα τραύματα, η πλατυποδία, τα οστεόφυτα, οι παθήσεις νυχιών (μύκητες), τα κονδυλώματα.

Στη δεύτερη κατηγορία είναι οι παθήσεις οι οποίες είναι γενικευμένες (συστηματικές ασθένειες) και μεταξύ άλλων στο σώμα επηρεάζουν και τα πόδια. Σε αυτές εντάσσονται ο διαβήτης, οι αρθρίτιδες όπως η ποδάγρα, οι καρδιαγγειακές και νεφρικές παθήσεις, η αναιμία και άλλες.

Οι παθήσεις των ποδιών επηρεάζουν τους περισσότερους ανθρώπους σε κάποια φάση της ζωής τους.

Μειώνουν την ποιότητα της ζωής  τους, έχουν αρνητικές συνέπειες στη δουλειά τους και είναι αιτία μεγάλης καταπόνησης.

Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι δεν δίνουν τη σημασία που χρειάζεται για τη φροντίδα των ποδιών τους. Επίσης μερικοί γιατροί ξεχνούν τη  σχέση της υγείας των ποδιών με γενικές ασθένειες και έτσι η διαγνωστική τους διερεύνηση δεν περιλαμβάνει την προσεκτική εξέταση των ποδιών.

Για το λόγο αυτό πρωτογενείς ή δευτερογενείς παθήσεις των ποδιών μπορεί να διαφύγουν της προσοχής και ο ασθενής να μένει χωρίς τη θεραπεία ή την πρόληψη που χρειάζεται.