Ιστορία της Ποδολογίας Ονυχοκομίας
Ιστορική Ανασκόπηση
Για πολλά άτομα η εμφάνιση των νυχιών είναι το πιο εντυπωσιακό τους στοιχείο. Όμορφα, περιποιημένα νύχια, ακολουθώντας τις προσταγές της μόδας εμπλουτίζουν την συνολική εμφάνιση των ανθρώπων κάνοντάς τους να νιώθουν άνετα. Έτσι τα προϊόντα περιποίησης και ομορφιάς για τα νύχια, είναι ιδιαίτερα δημοφιλή ιδίως στον κόσμο των γυναικών, αν και τα τελευταία χρόνια και οι άνδρες διεκδικούν μερίδιο στην αγορά αυτή.
Η ιστορία της περιποίησης των νυχιών φαίνεται ότι ξεκινάει 4.000 π.Χ. στην Βαβυλώνα, όπου βρέθηκαν σχετικά εργαλεία από καθαρό χρυσό, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι ευγενείς. Τρείς χιλιάδες χρόνια π.Χ., οι Κινέζοι, αναμειγνύοντας αραβική γόμμα, ασπράδι αυγών, ζελατίνη και κερί μέλισσας, δημιούργησαν το πρώτο έγχρωμο βερνίκι νυχιών. Οι Αιγύπτιοι επίσης χρησιμοποιούσαν μια χρωστική βάση τη χένα, για να βάψουν τα νύχια τους. Η βαφή των νυχιών σε αυτές τις κοινωνίες, ήταν ενδεικτική της κοινωνικής τάξης. Έτσι, το 600 π.Χ., κατά την διάρκεια βασιλείας της δυναστείας των Τσου, ο χρυσός και το ασήμι ήταν τα αυτοκρατορικά χρώματα.
Αργότερα, τα χρώματα αυτά αντικαταστάθηκαν από το κόκκινο και το μαύρο. Οι γυναίκες των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, επιτρεπόταν να χρησιμοποιούν μόνο απαλά χρώματα στα νύχια τους. Η χρήση των αυτοκρατορικών χρωμάτων από κοινούς θνητούς επέφερε την θανατική ποινή.
Η ιστορία της περιποίησης των νυχιών φαίνεται ότι ξεκινάει 4.000 π.Χ. στην Βαβυλώνα, όπου βρέθηκαν σχετικά εργαλεία από καθαρό χρυσό, τα οποία χρησιμοποιούσαν οι ευγενείς. Τρείς χιλιάδες χρόνια π.Χ., οι Κινέζοι, αναμειγνύοντας αραβική γόμμα, ασπράδι αυγών, ζελατίνη και κερί μέλισσας, δημιούργησαν το πρώτο έγχρωμο βερνίκι νυχιών. Οι Αιγύπτιοι επίσης χρησιμοποιούσαν μια χρωστική βάση τη χένα, για να βάψουν τα νύχια τους. Η βαφή των νυχιών σε αυτές τις κοινωνίες, ήταν ενδεικτική της κοινωνικής τάξης. Έτσι, το 600 π.Χ., κατά την διάρκεια βασιλείας της δυναστείας των Τσου, ο χρυσός και το ασήμι ήταν τα αυτοκρατορικά χρώματα.
Αργότερα, τα χρώματα αυτά αντικαταστάθηκαν από το κόκκινο και το μαύρο. Οι γυναίκες των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, επιτρεπόταν να χρησιμοποιούν μόνο απαλά χρώματα στα νύχια τους. Η χρήση των αυτοκρατορικών χρωμάτων από κοινούς θνητούς επέφερε την θανατική ποινή.
Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν το κόκκινο χρώμα στα νύχια τους σαν ένδειξη ανώτερης κοινωνικής τάξης. Στην αρχαία Ρώμη, οι στρατηγοί πριν την εκστρατεία έβαφαν τα νύχια τους έτσι ώστε να ταιριάζουν με τα χείλη τους.
Ο Ιπποκράτης επίσης από το 400 π.Χ., ασχολήθηκε με την σκληροδερμία, κάλους, υπερκεράτωσεις των κάτω άκρων. Τον 12ο αιώνα μ.Χ. εμφανίστηκαν τα επαγγελματικά μπάνια και στη συνέχεια εμφανίστηκε το επάγγελμα του πεντικιουρίστα. Οι συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις όμως για επιστημονική γνώση, οδήγησαν στη δημιουργία του επαγγέλματος του ποδολόγου, για το οποίο απαιτούνται όπως και για όλους τους ιατρικούς κλάδους ιατρική γνώση σε συνδυασμό με πρακτική ειδίκευση.
Ο Ιπποκράτης επίσης από το 400 π.Χ., ασχολήθηκε με την σκληροδερμία, κάλους, υπερκεράτωσεις των κάτω άκρων. Τον 12ο αιώνα μ.Χ. εμφανίστηκαν τα επαγγελματικά μπάνια και στη συνέχεια εμφανίστηκε το επάγγελμα του πεντικιουρίστα. Οι συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις όμως για επιστημονική γνώση, οδήγησαν στη δημιουργία του επαγγέλματος του ποδολόγου, για το οποίο απαιτούνται όπως και για όλους τους ιατρικούς κλάδους ιατρική γνώση σε συνδυασμό με πρακτική ειδίκευση.
Όσον αφορά στην ποδιατρική, ο Lewis Durlacher,ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που αναγνώρισε την ανάγκη για την αναγνώριση της ποδιατρικής ως ενός ξεχωριστού επαγγέλματος και προσπάθησε να ιδρύσει το πρώτο σωματείο επαγγελματιών του κλάδου το 1854(θα πέρναγε ακόμη καιρός πριν αναγνωριστεί επίσημα).
Γνωστές ιστορικές προσωπικότητες όπως ο Ναπολέων και ο Λίνκολν είχαν τον προσωπικό τους Ποδίατρο.
Η διαδικασία περιποίησης των νυχιών στα χέρια και τα πόδια λέγεται ονυχοκομία, αλλά εδώ θα υιοθετηθούν οι διεθνώς χρησιμοποιούμενοι όροι, μανικιούρ για την περιποίηση των χεριών και πεντικιούρ για τα πόδια.